VOOR WIE VERLOREN HEEFT EN ZOEKT Het boek heeft als ondertitel ‘Hoe verder na het verlies van een dierbare’. Wie nu meteen denkt: “Oh, het zoveelste boek zelfhulpboek vol met deskundigheid”, zit er naast.
De schrijfster heeft haar moeder verloren en voelt zichzelf verloren, weet geen raad met zichzelf, met haar omgeving, met het leven. En wat doe je dan, als je denkt dat je niet meer verder kunt? En waar haal je de moed vandaan om toch door te leven? En hoe vind je een manier om toch verder te kunnen leven met dat verdriet? Kun je ooit nog gelukkig zijn? Zul je ooit nog weer kunnen genieten, waarvan dan ook?
Het boek is eigenlijk een dagboek van het eerste jaar na het verlies van haar moeder Fransje, van haar hartsvriendin. Geschreven in een zeer toegankelijke stijl en verrassend en herkenbaar in alles wat zij schrijft. In het woord vooraf schrijft zij: “In de jaren na mijn verlies ontmoette ik talloze bedroefde nabestaanden. Steeds weer zag ik ze in de put van het rouwproces vallen, en worstelen”. En: “Het beoogt je een helpende hand te bieden bij je zoektocht naar een antwoord op de vraag hoe je verder moet”. En: “Dit boek is voor wie verloren heeft en zoekt”.
